Ervaringen
Sector Transport & Logistiek.
De medewerkers van Overmeer Logistics in Mijnsheerenland kregen van hun werkgever de tip om de Inzetbaarheidscheck eens te bekijken. Een aantal van hen vatte de koe bij de horens en vulde de test in. Vooral overgewicht bleek een ‘ding’, maar de kilo’s vlogen eraf, bijvoorbeeld bij chauffeurs Jordy Boogaard (29) uit Benthuizen en Carla van Leerdam (55) uit Schiedam.
Carla vertelt: “Ze vinden het niet gezellig, dat je in je cabine blijft en niet mee-eet in het restaurant. Maar dat kan mij niks schelen. Ik eet gewoon om half zes en daar komt niks tussen”.
Ze zit nu al even op de zeventig kilo, net geen dertig minder dan toen ze in juni 2015 de Inzetbaarheidscheck invulde. Als je haar dat toen voorspeld had, had ze je voor gek versleten.
Bootcamp
Voor Jordy kwam het inzicht dat hij iets aan zijn gezondheid moest doen, toen hij zijn rijbewijs liet vernieuwen.
“Bij de medische test kwam eruit dat ik een veel te hoge bloeddruk had. En ik wist zelf al dat ik veel te zwaar was”.
Jordy is ondersteund door een voedingscoach/personal trainer. Samen met hem ging hij aan de slag: “Al in de eerste twee weken was ik meer dan vier kilo kwijt.” Dat smaakte naar meer en hij ging door. Een keer per week bootcamp, regelmatig eten en de suikers laten staan. Nu sport hij op vrijdag en zaterdag. Thuis staan een loop- band en een roeiapparaat. ’s Avonds in de wagen oefent hij met halters. Eigenlijk sport hij niet eens heel intensief. Maar het levert veel op.
Vreemde ogen
Carla kreeg na het invullen van de Inzetbaarheidscheck een telefoontje van coach Birgit. Die gaf bijvoorbeeld de tip om binnen drie kwartier na het ontwaken iets te eten en dat elke drie uur daarna vol te houden.
“Dat had nog nooit iemand mij verteld. Maar vreemde ogen dwingen, zeiden ze altijd toen ik kind was en dat geldt nog steeds.”
Van een buitenstaander neem je dit soort dingen makkelijker aan. En doordat meer collega’s meedoen, ervaar je steun. Bij Overmeer Logistics hebben ze een WhatsApp afvalgroep. “Daarin houden we bij hoeveel kilo’s iedereen kwijt is”, vertelt Jordy.
Geen saus
Wat nou echt gezond is, daar moet je je goed in verdiepen. Zo bleek er in magere melk toch veel suiker te zitten. Dat je wat langer over je boodschappen doet, is duidelijk. Dat anderen het soms niet snappen ook. Maar dat zal Carla en Jordy een zorg zijn. “Ik eet gewoon mijn eigen dingen”, vertelt Jordy, “ook als ik met anderen aan tafel zit.” Carla maakte het nog mee tijdens het kerstdiner: “Ik nam alleen vis, zonder saus. Vroegen ze of dat niet droog was. Nou helemaal niet hoor.” Ze eet ook veel langzamer dan eerst en merkt daardoor dat ze sneller vol zit. “Ik verheugde me zo op dat taartje na het kerstdiner, maar had er de plek niet meer voor. Ik eet gewoon veel minder.”
Grote maten
Ze zijn het er beiden over eens dat hun zelfvertrouwen flink gegroeid is. Oude kleding hebben ze de deur uit- gedaan en ze passen weer in kleinere maten. Carla liep altijd automatisch naar de grote maten. Jordy geloofde niet dat hij in een L paste: “Het voelt nog steeds onwennig, maar dat het weer kan, is echt een goed gevoel. Mijn spiermassa is ook enorm vergroot. Alle waarden zoals BMI en visceraal vet, dat is het vet rond je organen, zijn weer op een gezond niveau”. Carla glundert: “Het zuurstofgehalte in mijn bloed is dat van een sportvrouw, vertelde de dokter me!” Ze wandelt nu zonder problemen acht kilometer, met de buurvrouw en haar hond. Op zondag ligt ze in het zwembad met een clubje vrouwen. Baantjes trekken en aquajogging.
Zwakke knieën
In het werk levert dat lagere gewicht ook veel op. Carla had altijd al zwakke knieën. Haar overgewicht verergerde die klachten. Ze kon het zware werk rond laden en lossen soms niet meer aan.
“Bij Shell in Pernis vloeistoffen laden leverde al problemen op. Bedacht ik me goed wat ik allemaal mee moest nemen voordat ik bovenop de tank klom, want daar stond ik altijd even te puffen en kon ik geen woord uitbrengen. Nu heb ik daar geen last meer van.”
Verbaasd
De reacties van collega’s zijn eigenlijk alleen maar positief. “We zien elkaar niet dagelijks, dus het valt op als je opeens een stuk minder zwaar bent”, aldus Jordy. “Mensen zijn echt verbaasd. M’n baas laatst nog. ‘Gaat het niet te ver?’, vroeg hij als geintje.” Zijn vrienden noemen hem voor de grap al ‘Ana’, omdat hij zo is afgevallen. Hij kan er wel om lachen.
Lekstokken
Er wordt ook veel wég gelachen. Dat deed Carla vroeger ook. Ja, het ging altijd goed met haar, maar eigenlijk wist ze dat dat niet zo was. Ze was haar hele leven al dik; zo kende iedereen haar. Dat ze er iets aan heeft kunnen doen, verbaast haar dan ook: “Ik heb nog altijd koekjes bij me, en ‘lekstokken’, zoals de Belgen lolly’s noemen. Dat hoort gewoon bij mij. Bij mijn adresjes weten ze ook dat ze iets krijgen als ik kom laden of lossen. Dan zijn ze al bezig voor je er erg in hebt. Maar ik hoef het niet meer.”
